RIYAD – ,,Deze Dakar Rally is zwaarder dan ooit.’’ Martin van den Brink is ervaringsdeskundige. De 53-jarige rijder van Eurol Rally Sport kan het weten. ,,We kwamen vanochtend na twee nachten in de woestijn in het bivak.’’
De 48 uur etappe kreeg voor Martin, Jan van der Vaet en Richard Mouw een ongewenste verlenging. Maar na 72 uur kon het trio opgelucht adem halen en begon de equipe vanochtend aan de zevende etappe. ,,We zitten nog in de race en dat is voor ons het belangrijkste. We willen Mitchel kunnen helpen als dat nodig is.’’
Helpen was de afgelopen dagen het sleutelwoord voor de mannen in de Iveco Powerstar. ,,We hebben veel mensen geholpen en zijn ook zelf door veel andere rijders geholpen,’’ zo vertelde Martin vanochtend vanuit het bivak in Riyad waar de rijders nog een klein half uurtje hadden om zich op te frissen en hun verhaal konden doen
Afgebroken stuur
De emmer met ‘Dakar-problemen’ werd donderdagochtend al voor de eerste keer gevuld. ,,Na drie kilometer brak het stuur al af. Ik moest Gert Huzink, die ergens lag, ontwijken en op een rare bult brak het stuur af. We hebben van Anja van Loon een ander stuur gekregen. In het eerste deel van die zesde etappe hebben we onder andere De Groot nog geholpen, maar door al dat oponthoud kwamen we niet voor het donker bij de finish. Het deel door de duinen in het donker was zo moeilijk. Het ging al een paar keer bijna mis en uiteindelijk lagen we in een duinpan.’’
Voor Martin en zijn manschappen resteerde er niets meer dan de nacht door te brengen in de woestijn. ,,We hebben een kampvuurtje gemaakt en gewacht tot de volgende ochtend. Om 8.00 uur werden we overeind geholpen door het Firemen team van Richard de Groot. Gerrit Zuurmond heeft ons er nog iets beter voorgezet en om 9.00 uur konden we verder.’’
Een paar kilometer voor bivak D moest Van den Brink senior opnieuw als hulpdienst optreden. ,,We zagen Anja van Loon in een vervelende positie staan. De truck stond scheef en kon geen kant meer op. Samen met de Hongaar Kovacs hebben we de truck van de drie dames op het goede spoor kunnen zetten. Maar daarna bleek dat de truck ook nog technische problemen had. Die hebben we ook opgelost. Toen we weer op weg waren, stond de Japanner Sugawara nog stil. Hij had geen brandstof meer. Die hebben we ook kunnen helpen, maar het werd inmiddels al weer donker.’’
Geen succesvolle combinatie
En zoals de ervaren rallyrijder inmiddels weet is het rijden in het donker door de duinen geen succesvolle combinatie. Van den Brink moest opnieuw buigen voor de elementen van de natuur. ,,Het was echt gevaarlijk en vooral heel lastig. Op zes kilometer voor de finish lagen we weer op de zijkant in een duinpan.’’
De equipe van Eurol Rally Sport kon zodoende het eerder beproefde recept weer uit de kast halen. ,,We hebben weer hout gesprokkeld, een kampvuurtje gemaakt en onder de sterrenhemel geslapen. Gelukkig heeft Jan (navigator van der Vaet) bij de Belgische scouting gezeten,‘’ aldus Martin, die de problemen als geen ander kan relativeren.
De organisatie van de Dakar Rally bleek tijdens de gedwongen overnachtingen in het Empty Quarter op logistiek gebied de zaken goed voor elkaar te hebben. ,,We zijn echt goed geholpen. Er kwam een helikopter en we kregen water, koffiezakjes en wat eten om de nacht door te komen. Dat was goed geregeld.’’
Zaterdag moest de brigade uit Harskamp wachten op hulp. De truck moest overeind gezet worden. ,,Maar we lagen niet echt op een fijne plaats,’’ zegt Martin. ,,William de Groot is uiteindelijk bij ons gekomen en om 15.00 uur konden we verder. We hebben de etappe afgerond en de truck op transport gezet. Wij zijn in de Toyota van ons team naar het bivak in Riyad gereden. Dat was ongeveer nog 800 kilometer.’’
Om 7.00 uur vanochtend was het team van Eurol Rally Sport weer compleet. Inclusief de truck. ,,De monteurs hebben snel de banden vervangen, de tank volgegooid en wat kleine dingen kunnen doen, maar we moeten direct weer door.’’
Wij geven nooit op’
Volgens Martin heeft het team geen moment getwijfeld om de handdoek in de ring te gooien. ,,Wij geven nooit op. Dat is ons handelsmerk en dat blijft zo. We hebben vier dagen bijna niet geslapen, maar we zijn blij dat we nog in de race zitten. Vorig jaar was het ook een zware rally, maar dit slaat echt alles. Het is echt een rally van helpen en geholpen worden. Dat maakt het ook wel meer mooi. Ik weet ook dat het zwaarder wordt als je, zoals wij nu, in de problemen komt. Dan stapelt zich dat op. We zijn er echter trots op dat we nog in de race zitten en dat we de komende dagen mogelijk in de buurt van Mitchel kunnen rijden om hem assistentie te verlenen als dat nodig is. Dat was ook de opzet en dat is nog steeds zo.’’
