Na niet te zijn gestart in de tiende etappe is Hans Stacey toch terug in de race. Die bizarre wending kwam nadat de wedstrijdleiding van de Dakar Rally diep door het stof ging, nadat Stacey de start van de etappe was geweigerd door miscommunicatie. Stacey werd als negende geklasseerd in de uitslag van de etappe en kwam op de elfde plaats in het klassement te staan. Daarmee is hij het niet eens, maar hij besloot toch om in de elfde etappe van start te gaan.
In de achtste etappe verloor Stacey door versnellingsbakproblemen veel tijd. Een coureur die bij aanvang van de etappe in de top 10 staat (Stacey stond zesde) mag in zo’n geval bij de volgende etappe de joker inzetten. Dat geeft hem het recht om meteen na de top 10 te starten. “We hebben meteen na de finish van etappe 8 telefonisch de joker aangevraagd voor Hans”, reageert EVM-teammanager Marcel van Vliet. “Die is in het bivak in Chilecito bevestigd en ondertekend en Hans heeft daarop ook zijn startkaart gekregen waarop hij de starttijd voor de twaalfde truck had. Hij is ook als twaalfde truck uit het bivak vertrokken. Het stond goed op de startlijsten in het bivak, maar blijkbaar is het niet doorgekomen bij de mensen aan de start van de proef.”
De organisatie was vergeten aan de startofficials door te geven dat Stacey als twaalfde truck van start mocht. Ondanks dat Stacey dat met zijn startkaart kon bewijzen, wilden de officials niet van wijken weten en wilden hem pas als 35ste laten beginnen aan de etappe. Stacey besloot daarop om helemaal niet van start te gaan.
“We stonden helemaal startklaar om achter de Kamaz van Mardeev te vertrekken”, vertelt Stacey. “Maar we mochten niet weg. We hebben 20, 25 minuten staan bakkeleien. Toen heb ik uit veiligheidsoverwegingen de auto aan de kant gezet. Ik heb geprobeerd onze teammanager te bereiken en de wedstrijdleiding, maar iedereen was onderweg en niet bereikbaar. Toen was het klaar. Ik ben omgedraaid en weggegaan.”
Onderweg naar het volgende bivak kreeg Stacey telefoon van de organisatie dat hij alsnog mocht starten, maar pas een half uur na de laatste trucks en auto’s. “Maar dat was nog veel gevaarlijker. Die mensen die daar rijden verwachten niemand meer en zeker geen truck die met 120, 130 kilometer per uur aan komt denderen.”
Bij aankomst in het bivak in San Juan was EVM-teammanager Marcel van Vliet al bij de wedstrijdleiding geweest, waar hij te horen kreeg dat het in de chaos van de afgelaste etappe 9 fout was gegaan, dat de startploeg ter plaatse niet de ploeg was die daar had moeten staan, maar dat ze door alle logistieke problemen hebben moeten schuiven. “Maar dat doet niet ter zake”, stelt Van Vliet. “De tijdkaart is leidend en die is niet gerespecteerd door startploeg. Dat is puur amateuristisch en een grove nalatigheid van de organisatie.”
Van Vliet en Stacey kregen van de hoogste bazen bij ASO verontschuldigingen aangeboden. “Maar daar heb ik niks aan”, zegt Stacey. “Ik had gewoon willen starten en de proef willen winnen.” Dat hij door de wedstrijdleiding als negende in de uitslag van de etappe is geklasseerd, is voor Stacey onacceptabel. “Dat is nog op 28 minuten van de winnaar. Daar loopt nog een discussie over.”
In het klassement verscheen Stacey op de elfde plaats; twee plaatsen winst ten opzichte van na de achtste etappe waarin hij zoveel tijd verloor. “Ik was het eigenlijk niet van plan, maar ik ga toch maar gewoon starten dan. Als negende. De eerste 50 kilometer is duinen, daar zou ik tijd moeten kunnen goedmaken. Dan ga ik toch nog proberen een plaats in de top 10 te veroveren.” Daarvoor moet Stacey dan zo’n 25 minuten zien goed te maken op Ales Loprais.
In de uitslag van de etappe kwam Stacey nog vóór EVM-teamgenoot Peter Versluis te staan, die in de etappe van Chilecito naar San Juan een twaalfde tijd (op 35.53 van etappewinnaar Nikolaev) reed. Versluis verloor tijd door het zoeken naar waypoints en een kapotte band. “Het was fysiek zwaar en de temperatuur was hoog. In de eerste stage was het nog wel goed te doen, maar de tweede was veel slechter. Het was constant plankgas over die knippenpaden. Ik heb echt het meeste last van mijn kont.”
Met de voorlopig zesde plaats in het klassement is Versluis best tevreden, maar hij realiseert zich dat hij vooral op hoogte in Bolivia veel tijd heeft laten liggen. De automatische versnellingsbak van de MAN deed het daar niet naar behoren. “We hebben bepaalde dingen onderschat en die pakken gewoon niet goed uit”, zegt Versluis. “We realiseren ons dat we geen podium gaan rijden, maar het algemeen klassement is wel een verbetering ten opzichte van vorig jaar. Mooi uitgangspunt voor volgend jaar.”
