Vandaag, 2 januari, stond de eerste lange etappe van de Dakar 2022 gepland. Het zou een zware rit worden voor de twee auto’s van Arcane Racing. Met een special van maar liefst 333 kilometer dwars door de woestijn is dat ook niet verbazingwekkend.
Met startnummer 350 gingen Hans Weijs (driver) en Tim Rietveld (co-driver) in de fluor-gele auto van start maar al voor de tankstop werden ze getroffen door tegenslag. Ze kregen twee lekke banden en tot overmaat van ramp kwamen ze ook nog vast te zitten in het mulle zand. Pas na zo’n 20 minuten waren ze los en konden ze hun weg vervolgen. Nu waren ze al redelijk laat gestart en mede door de tegenslag hebben ze een stuk in het donker moeten rijden. Navigeren in het donker is een stuk pittiger dus dat was een extra uitdaging. Toch kijken Hans en Tim met een redelijk goed gevoel terug op deze dag want de auto liep, op een paar details na, erg goed. Het feit dat de koeling nu goed zijn werk deed, geeft reden tot optimisme voor het vervolg.
In de zilvergrijze Arcane met startnummer 339 beleefden Michiel Becx en zijn navigator Edwin Kuijpers ook een typische en zware “Dakar-dag”. Ze moesten enorme stukken met alleen maar los zand trotseren. Als je later op de dag start, dan hebben je voorgangers de duinen eigenlijk al helemaal los en stuk gereden. Maar ondanks deze complicaties waren ze op een bepaald moment in de race opgeklommen naar plaats 17 in de T3 klasse. Helaas kwam toen ook de pechduivel op bezoek bij Edwin en Michiel met twee lekke banden tot gevolg. Daardoor moest het tempo omlaag met nog 200 kilometer voor de boeg. Daarna liep de versnellingsbak warm en begon de koppeling te slippen. Ook dat komt een goede tijd in een rally niet ten goede, zeker niet in een proef met veel zware duinen. Later zou overigens blijken dat de koppeling ook het versnellingsbakprobleem veroorzaakte. Er zat toen niets anders op om tijdens de route zelf de koppeling te vervangen. Hun Arcane Racing collega’s Hans en Tim reden met een ander type koppeling (als test) en die presteerde wel goed. Dat stemt dan weer tot optimisme.
Met nog 100 kilometer voor de boeg werd het rap donker en daardoor werd navigeren, wat voor Tim en Edwin sowieso deze etappe een uitdaging was, steeds moeilijker. De sporen en paden waren niet meer te onderscheiden en daardoor dwaalden zij, en velen met hun, kriskras door de duinen. Daar kwamen ze Hans en Tim weer tegen en uiteindelijk hebben ze een pad richting de finish gevonden.
Het goede nieuws is dat beide teams gefinisht zijn. Rond middernacht lokale tijd zullen de beide auto’s het bivak bereiken waarna de accu weer letterlijk en spreekwoordelijk zal moeten worden opgeladen om ook morgen weer tot het uiterste te gaan. De etappe van 3 januari loopt van Ha’il naar Al Artawiya en is vanwege de vele regenval ingekort. Die special is overigens ook in ingekorte vorm nog steeds geen appeltje-eitje: 334 kilometer.
