Het zat er aan te komen: een regenrace. Na tot nu toe alle races onder goede weersomstandigheden op droog asfalt te hebben verreden, gaven de weersvoorspellingen voor zaterdag 1 juli de hele dag regen aan. En dat de eerste regenrace van dit jaar op een kartbaan plaats zou vinden, zou het voor de Molenaar NSF100 coureurs extra spannend maken.
Bij de voorjaarstrainingen in Assen hadden de coureurs al op een natte baan gereden. Maar op de Junior Track komen normaal gesproken geen karts en biedt het asfalt een goede grip. Het rubber wat karts op het asfalt achterlaten zorgt ervoor dat onder natte omstandigheden het behoorlijk glad kan worden. De rijders waren er dan ook voor de eerste training op gewezen dat ze vooral soepel en vloeiend moesten rijden op het natte asfalt van de kartbaan in Veldhoven.
In de eerste training kwamen er desondanks veel rijders meteen al achter dat de baan echt glad was. Er waren veel valpartijen maar gelukkig kon vrijwel iedereen meteen weer verder. Justin Fokkert liet zien dat hij ontzettend hard rond kon gaan maar hij ging daarbij ook maar liefst 4 keer onderuit. In de kwalificatietraining viel hij ook 2 keer maar hij zette wel de snelste rondetijd op de klokken, bijna een halve seconde sneller dan Kas Beekmans en ruim een seconde sneller dan derde man Daniël Tappel. Colin Velthuizen verbeet zijn pijn en zette een veertiende tijd op de klokken. Velthuizen liep onlangs een blessure aan zijn bekken op tijdens een Moto3 race in Spanje. Hij besloot de trainingen te benutten om te kijken of hij aan de race zou kunnen deelnemen. Onvoldoende kracht in het been en veel pijn maakte het onverantwoord om van start te gaan. Voor Beekmans zou dat kunnen betekenen dat hij zijn voorsprong in het kampioenschap verder uit zou kunnen bouwen. Maar de Brabantse Beekmans had in het verleden ook niet altijd geluk bij zijn thuisrace.
Race 1
Vlak voor de start begon het harder te regenen. Fokkert stoorde zich daar niet aan en hield het tempo vanaf de eerste ronde meteen erg hoog waardoor Beekmans moeizaam kon volgen. Beekmans maakte in de derde ronde een klein foutje waardoor hij onderuit ging. Maar dat een klein foutje meteen bestraft zou worden merkte koploper Fokkert ook halverwege de race. Ook hij deed een kort bodemonderzoek. Tappel nam de kop over maar ging een ronde later onderuit. “Ik wist toen ik aan de leiding kwam dat ik wel door moest rijden, maar je moet ook blijven zitten. Dus ik reed juist niet op de toppen van mijn kunnen maar kwam helaas in de hairpin, achter op de baan, toch ten val.” En zo kreeg de vanaf een vijfde plaats gestarte Twan Smits zomaar de leidende positie in handen. Heel steady rijdend gaf Smits de koppositie niet meer af en werd als eerste afgevlagd.
Race 2
Inmiddels namen de buien af en begon de baan langzaam maar zeker op te drogen. Door de race heen zou er een droog spoor op de ideale lijn ontstaan. Toch bleef het zaak om goed op te letten en niet buiten de ideale lijn te komen. Inhalen zou dan ook erg lastig zijn. Beekmans had kopstart maar Fokkert liet er geen gras over groeien en nam al snel de leiding over. Hij reed weg van Beekmans terwijl Roy Klompmakers zich ook bemoeide met de podiumplaatsen. In de vierde ronde verwees hij Beekmans naar de derde plaats. Helaas ging het in de eindfase opnieuw mis voor Fokkert en kwam hij weer ten val. Klompmakers kon maar kort genieten van zijn leidende positie want in de voorlaatste ronde nam Beekmans de kop over. Hij maakte dit keer geen fouten en schreef de overwinning op zijn naam, voor Klompmakers en Smits. Laatstgenoemde reed wederom een steady race. Vrijwel de hele race zat hij onopvallend in het wiel van Tappel op een vijfde plaats. Pas in de eindfase rukte hij op naar een derde plaats.
Met een eerste en derde plaats schreef Smits ook de dagoverwinning op zijn naam. Hij beschrijft zijn dag: “de ochtend begon nou niet echt geweldig. Ik had meteen in de eerste training al een behoorlijke crash. In de kwalificatie begon ik een beter gevoel met de baan te krijgen en zette ik een vijfde tijd neer maar ben ik nog wel een keer gecrasht. De eerste race wist ik dan ook dat ik vooral moest blijven zitten. Dat lukte, terwijl iedereen voor me onderuit ging. De tweede race heb ik opnieuw safe gereden en de derde plaats was genoeg voor de dagzege.”
Boessenkool werd tweede in het dagklassement, voor Beekmans. Beekmans versterkte zijn leidende positie in het kampioenschap. “Het was jammer dat ik viel in de eerste race, ik kwam met het aanremmen op een hobbeltje en toen ging het mis. De kuip was kapot en het duurde even voordat ik weer verder kon. Misschien hoort een beetje pech er hier wel bij, het zit nooit helemaal mee op mijn thuiscircuit. Maar ik ben tevreden want voor het kampioenschap heb ik goede zaken gedaan. Ik vind het alleen wel zonde voor Colin dat hij niet heeft kunnen rijden.”
Rijderscoach Leon Bovee is zeer tevreden over Smits. “Hij heeft heel slim gereden en hij is de terechte winnaar. We wisten van te voren dat het hier glad zou zijn, dat is inherent aan een kartbaan. Maar ze moeten onder alle omstandigheden kunnen rijden en dit is dan ook onderdeel van een leertraject. Een valpartij zit onder deze omstandigheden in een klein hoekje. Kom je net even naast de ideale lijn of ga je te hard op het gas, dan kan het al mis gaan. In de tweede race, met een droge ideale lijn, ging het al veel beter en waren er minder crashes. Gelukkig bleef het bij onschuldige schuivers en zijn alle rijders er goed vanaf gekomen. Het betekende vooral veel werk voor de monteurs.”
Uitslag Veldhoven 1 juli:
1 Twan Smits
2 Damian Boessenkool
3 Kas Beekmans
4 Gijsbert Koetsier
5 Eddie de Boer
Snelste Rookie:
Twan Smits
Stand in het kampioenschap:
1 Kas Beekmans 662 punten
2 Colin Velthuizen 494 punten
3 Damian Boessenkool 412 punten
4 Twan Smits 391 punten
5 Justin Fokkert 376 punten
