Iedereen rijdt hetzelfde parkoers (als het goed is) maar iedereen rijdt een andere Dakar Rally. Maurik van den Heuvel wist aan de finish van de editie 2017 niet wat hij liever heeft: fluitend naar de tiende, elfde of twaalfde plaats rijden, of met alle mogelijk inspanningen de finish bereiken op de 27ste plaats. “Eerst dacht ik het eerste, maar nu ik hier sta, na alles wat we hebben overwonnen, denkt ik dat de Dakar misschien we zo moet zijn. De voldoening van het halen van de finish is enorm.”
Wel drie, vier keer had Van den Heuvel gedacht dat het over en uit was, dat de Scania van Team DakarSpeed niet meer aan de gang te krijgen was. Maar elke keer lukte het toch weer om een oplossing te vinden, de etappe uit te rijden en de volgende dag weer te starten. “We hebben zo veel overwonnen. Ik zat met de tranen in mijn ogen achter het stuur de laatste kilometers”, bekent Van den Heuvel. “We hebben tiende gestaan, achtste zelfs en toen was ik teleurgesteld toen we naar de zeventiende plaats zakten. Maar nu ben ik als een kind zo blij dat we aan de finish staan en de klassering weet ik niet eens meer.En toen bedacht ik dat de Dakar misschien wel zo moet zijn. Het móet zwaar zijn, je móet er moeite voor moeten doen. Ik vraag me af of de voldoening en de ontlading net zo groot zijn als je fluitend tiende wordt. Ik geloof het niet.
Wat zwaar meetelde in de emoties van Maurik van den Heuvel was dat hij op de voorlaatste dag nog had gezien hoe maatjes als Vick Versteijnen en Pascal de Baar hun Dakar moesten afschrijven. “Het is niet vanzelfsprekend dat je het haalt. Ik had zo te doen met die jongens. Vick die met de finish in zicht uitvalt, Pascal die op de voorlaatste dag een dik verdiende vijfde plaats kwijtraakt en blij mag zijn dat hij de finish nog haalt.”
Juist het overwinnen van de tegenslagen maakte de Dakar mooi, vindt Van den Heuvel. “De strijd met de elementen, de natuur, maar ook de techniek. Ik heb wat zitten vloeken. Niet alleen omdat er proeven werden afgelast vanwege het slechte weer – dat hoort er ook bij en van de lange verbindingen over de weg heb je net zo te lijden als van het rijden van een special. Ik heb ook gevloekt om de techniek die ons in de steek liet. Maar misschien ligt het helemaal niet aan het materiaal, maar komt dat ook wel omdat het stiekem toch een veel zwaardere Dakar was dan we dachten. We moeten het thuis eens allemaal goed evalueren en uitpluizen.”
