Het is rustdag in de Africa Eco Race en eigenlijk is het ook ‘La fête des Belges’. Een traditie die dateert vanuit de oude Dakar toen de Belgen tijdens de rustdag familie, vrienden en sponsors lieten overvliegen naar de woestijn om de rustdag te vieren. Een dag om wat bij te praten, om wat bij te slapen en een dag waar de mecaniciens de voertuigen een extra nazicht geven en klaarmaken voor de tweede week van de rally.
Het plan om vandaag een feestje te bouwen werd zondagochtend overschaduwd door de dood van Jacky Loomans. Met deze zakenman en Dakarist pursang debuteerde Koen Wauters in 1996 in de Dakar. De dag dat Koen Wauters zijn eerste etappe in een rallyraid won sliep Jacky Loomans vredig in.
Halfweg de jaren 80 wordt Loomans het slachtoffer van een hersenbloeding. De Limburger herstelt volledig en rijdt in 1987 zijn eerste Dakar. In 1996 krijgt hij Koen Wauters als copiloot naast zich. Op zijn instagrampagina herdenkt Koen Wauters Jacky Loomans: bedankt om mij de weg te wijzen. “In 1996 nam ik als copiloot van Jacky deel aan de Dakar”, zegt Koen Wauters vanuit het bivak van Dakhla. “Hij heeft mij de weg in de woestijn gewezen. Hij heeft zoveel plezier in mijn leven gebracht en mij het Dakarvirus geschonken. Vanaf dat moment wist ik dat ik dit nog vaker zou doen. We wisten dat hij ziek was. Hij heeft heel lang zijn best gedaan. Maar uiteindelijk heeft hij de strijd verloren. Wij kochten vorig jaar zijn wagen waarmee we nu rijden. Hij slaapt in op de dag dat ik mijn eerste etappe win. Veel symbolischer wordt het niet. Deze namiddag houden we met ons team een minuutje stilte waarna we op hem gaan klinken. We zullen hem herinneren als een heel fijne, doodeerlijke, gepassioneerde Dakarist in hart en nieren.”
Pascal Feryn had vorige week nog contact met Jacky Loomans. “Hij stuurde toen een aantal berichten om ons succes te wensen. Hij zou alles volgen op de eerste rij en supporterde voor ons team. Gisteren was zo’n hectische dag waar ik nauwelijks de tijd had om de vele berichten te lezen. Deze ochtend las ik een bericht van Jacky’s zoon waar hij vertelde dat zijn papa zaterdagavond vredig was ingeslapen. Dezelfde dag wint Koen zijn eerste etappe terwijl ik met Jacky’s wagen aan de leiding rijd bij de wagens. Dat zorgt vandaag voor een raar gevoel. In naam van ons team wensen wij familie, vrienden en kennissen veel moed in deze moeilijke periode. Wij gaan Jacky proberen te eren door deze wedstrijd tot een goed einde te brengen. We gaan hem extra proberen te eren door volgende week de Lac Rose te bereiken
