Maikel Smits: “Het begon heel snel, met hier en daar wat technische stukjes. Goed om meteen in het ritme te komen. Ik was vrij vlot bij de twee die voor me waren gestart, de Fransman Duong en de Portugees Patrao. Op een stukje waar het lastig navigeren was, waren we Duong al snel kwijt. Ik heb een eind samen met Patrao gereden, maar ik merkte dat ik sneller was dan hij, dus ik ben er voorbij gegaan. Bij de ravitaillering kwam hij een minuut of drie na mij aan.
Het grootste deel van de dag heb ik vooraan gereden. Dat was in de duinen van Erg Chegaga wel spannend, zonder andere sporen als referentie. Daardoor ben ik de tijd weer verloren die ik juist had gewonnen. Patrao kon er weer bij komen en samen hebben we 20 tot 25 minuten gezocht naar een waypoint. Zodoende kon ook Duong er weer bij komen. Ik zag ineens waar ik heen moest en zo kon ik toch weer wegkomen bij de andere twee. In de laatste 30 minuten heb ik zo hard als ik kon gereden om minuutjes te pakken. Ik was, denk ik, anderhalve minuut voor de Portugees aan de finish, terwijl hij twee minuten vóór mij was gestart. Dus ik heb wel goede zaken gedaan vandaag, geloof ik. En het was nog een heel fijne dag ook.”
Veel auto’s in moeilijkheden in derde etappe MDC
De zeer gevarieerde derde etappe van de Morocco Desert Challenge bleek geen gemakkelijke voor de auto’s. Aanvankelijk leek de Portugees Paolo Ferreira de 335 kilometer lange rit te hebben gewonnen, maar hij kreeg een tijdstraf van 10 minuten, zodat de winst opnieuw naar Stéphane Henrard ging, die in het gezamenlijke klassement van buggy’s en 4×4’s aan de leiding gaat. Op de negende plaats was Maik Willems de beste Nederlandse deelnemer, op de voet gevolgd door Jan Mooij. Erwin Imschoot presteerde het om in een half uur tijd twee keer op het dak te landen in de duinen.
Paolo Ferreira: “Ik hou van de duinen. Ik heb gisteren al gezegd dat ik deze dag wilde winnen. We hebben rustig gereden, geen gekke dingen gedaan. Het was een foutloze dag, en daar wil ik zeker ook mijn navigator Jorge Monteiro een compliment maken, want het was echt moeilijk.”
Maik Willems: “Deze etappe was er een van Kaket in het kwadraat (wedstrijdleider Jean-Claude Kaket is verantwoordelijk voor de roadbooks, red) qua navigatie. Heel precies, heel moeilijk. Rob (van Pelt) heeft de handen vol gehad en we hebben toch best vaak een tijd moeten zoeken en rondjes rijden voordat we het juiste spoor hadden gevonden. Erg Chegaga was leuk! Echt duinen zou ik het niet willen noemen, maar het was mooi, zacht zand. Een fijn cadeautje.”
Erwin Imschoot: “In een tijdsbestek van een half uur heb ik twee keer op de kop onderaan een duin gelegen. Niet te geloven, toch? Bovenaan het duin liet ik het gas los en toen sloeg de auto af. Dat heeft hetzelfde effect als heel hard remmen en je kunt niet meer sturen. Zo’n duin is drie, vier meter hoog, dus er is ook geen tijd om de wagen weer te starten. Op de neus geland en boem, op het dak. We zijn overeind gezet door mijn oud-teamgenoot Jean Pascal Besson. En bij het volgende duin gebeurde precies hetzelfde: op het topje laat ik even het gas los, de motor slaat af en hup, daar gingen we weer. Weer op het dak. Vier motorrijders hebben ons geholpen de wagen weer op de wielen te duwen. We hebben alles wat los was gegaan zo goed en zo kwaad als het ging vast gemaakt, we hebben de voorruit eruit getrapt, want die was helemaal gebarsten, en zo zijn we naar het bivak gesukkeld. Het ging helemaal niet hard. Ik rijd altijd zeer voorzichtig in de duinen, maar ik heb nog nooit meegemaakt dat de auto afsloeg op zo’n punt. Ik hoop maar dat de monteurs het voor elkaar krijgen om de Toyota Hilux weer in orde te krijgen.”
Peter Versluis heeft ritme gevonden in MDC
De eerste twee dagen van de Morocco Desert Challenge zat het tegen bij Peter Versluis. Op de derde dag, in een zeer gevarieerde etappe van 335 kilometer naar Mhamid, had de Veka MAN-coureur de smaak weer te pakken. Hij werd tweede achter Ales Loprais, en eindigde vóór Janus van Kasteren jr en Martin van den Brink, die drie kwartier verloor doordat de bouten van het rechtervoorwiel los waren gelopen.
Peter Versluis: “Het zat niet mee die eerste twee dagen. In de eerste etappe hadden we een band lek gereden op een steen die onder water lag verstopt en gisteren was navigator Marcel Pronk zo ziek dat we niet echt konden gaan. Maar vandaag ging het super. Voor de lunchstop (op km 148) hadden we twee kleine navigatiefoutjes, maar verder ging het prima. In de duinen hebben we goed gereden en op het laatste stuk, met snelle pistes en nog wat kleine duintjes, hebben we veel goed gemaakt. We hebben vandaag in elk geval de penalty van een uur, die we hadden gekregen omdat we te hard bij een CP aan kwamen, weer weggewerkt. In het klassement komt het denk ik niet meer goed. Ik ga er in elk geval niet vanuit dat anderen zulke problemen krijgen of fouten maken dat we bijna twee uur kunnen goed maken. Het is hoe dan ook goed om weer een serieuze rally te rijden. Het was al van de Dakar van vorig jaar geleden. Komende Dakar willen we er weer bij zijn. Wel met deze truck in een verbeterde versie, want de nieuwe truck gaan we niet op tijd gereed krijgen.”
Ales Loprais: “Deze etappe ging alles stukken beter dan de vorige twee dagen. Minder stenen – gelukkig – en wat duinen: heel gevarieerd en afwisselend. Het eerste deel was erg leuk. Daar konden we ook goed opschieten. Ferran heeft perfect genavigeerd, wat een compliment waard is, want het was erg lastig. Doordat Martin van den Brink met problemen stond, moesten wij het spoor openen in de duinen. Ze waren niet zo groot, maar het was wel erg zacht zand. Ik ben blij met deze overwinning, want hierdoor zijn we Van den Brink voorbij in het klassement.”
Martin van den Brink: “Tot na de lunchstop lagen we eerste, maar toen zijn we drie kwartier verloren doordat de bouten van het rechter voorwiel eruit waren gelopen. Dan krijg je het wiel er nauwelijks af en het nieuwe er nauwelijks op. Heel jammer, want qua rijden ging het heel goed. We staan nu 19 minuten achter Loprais. Daar word ik verder niet zenuwachtig van hoor. Die kunnen we hebben.”
