Nigel Walraven moest na zijn beenbreuken weer 14 punten goed maken op Bryan Schouten. Met veel pijn en doorzettingsvermogen won Walraven alle drie aansluitende races en nam hij een voorsprong van 21 punten. Afgelopen weekend werden de laatste twee races verreden op het TT circuit in Assen en de druk voor het team was hoog. Ze hadden de beste kaarten voor de winst, maar één fout, valpartij of mankement zou ervoor kunnen zorgen dat de titel aan hun neus voorbij zou gaan. De aanwezigheid van veel sponsors en fans, die in de Suzuki VIP box verzorgd werden, maakte een goed resultaat nog belangrijker.
Onder een bewolkt TT circuit werd de eerste en enige kwalificatie verreden. Nigel Walraven nam plaats op de Hoegee Suzuki GSX-R 1000R en begon aan zijn eerste sessie en kwam achter andere coureurs terecht, waardoor zijn tijden niet snel genoeg waren. Hij kwam binnen, er werden Pirelli kwalificatie banden gemonteerd, de Front Row veringspecialist pastte de K-Tech vering aan en Walraven ging weer onderweg. Uiteindelijk had hij in zijn laatste ronde vrij baan en noteerde toen ook de snelste tijd van het veld (1’41.733).
Voor de start van de eerste race was de sfeer binnen het team te snijden, want tijdens deze race zou het kampioenschap al beslist kunnen worden. Teambaas Oscar Walraven liep door de gehele pitstraat te ijsberen, terwijl iedereen Nigel zoveel mogelijk met rust liet om hem te laten focussen of voor de zoveelste keer te laten plassen. Bij het startsignaal in de pitstraat werd de Hoegee Suzuki tot leven gebracht terwijl Walraven alle gelukwensen tot zich nam en wegreed.
Na de opwarmronde positioneerde Walraven zich op de voorste plek van het veld. Na het doven van de rode lichten vertrok hij goed, dook als eerste de eerste bocht in, maar werd kort daarna ingehaald door Ricardo Brink. Ook andere coureurs drongen zich op en het duurde drie ronden dat Walraven in zijn ritme zat en Brink inhaalde. Ondertussen meldde Maarten Bekker zich achter Walraven, maar vanwege veel zachtere banden moest Bekker de plaats later teruggeven aan Brink terwijl Walraven aan kop bleef. Walraven hield zijn kop koel en kon de leidende positie behouden met 0.139 seconde bij de finish. Bij binnenkomst in de pitstraat had het hele team speciale kampioen T-shirts aan en kon het feest deels beginnen, want er stond nog een race op het programma. Met volle teugen werd er genoten van de podium en naderhand werden de eerste flessen champagne door het team ontkurkt.
Na de eerste festiviteiten concentreerde het team zich om de Suzuki GSX-R 1000R weer race klaar te maken. Gedurende de tweede race bleef Nigel Walraven de gehele race aan kop tot aan de laatste ronde. Ricardo Brink stak toen voorbij, waardoor Walraven moest toezien dat dit zijn enige race van het jaar zou zijn waaraan hij aan deelnam en niet zou winnen. ‘s Avonds was de kampioenschapshuldiging en ging het team tot in de late uurtjes door met feesten, iets wat hen wel toevertrouwd is.
Nigel Walraven
‘Wat een seizoen, wat een motor, wat een team en wat een manier om het seizoen af te sluiten. Het was een gigantisch moeilijk begin in de eerste race maar na een prachtige strijd met Ricardo toch kunnen winnen. De tweede race was hij slimmer dan ik en moesten we genoegen nemen met de tweede plaats. Heel het jaar hebben Ricardo en ik mooie gevechten gehad, maar deze dag was het toppunt! Uiteindelijk 9 van de 10 meegereden races gewonnen, 1 tweede plek, alle pole positions, 7x de snelste raceronde en ondanks een dubbele beenbreuk middenin het seizoen, waardoor we drie wedstrijden moesten missen, toch de titel binnen gesleept.
De cijfers spreken voor zich en ik ben dan ook iedereen die me dit jaar heeft geholpen, gesteund, aangemoedigd of genezen heeft ontzettend dankbaar!
Mijn naam staat op de beker, maar dit was zonder meer een team prestatie, die ik niet zonder jullie had kunnen bereiken en ik hoop dat we dit volgend jaar kunnen doorzetten.
Iedereen ook bedankt voor de gezelligheid, sportiviteit en fantastische weekenden! Hopelijk meer van dit in het volgende seizoen!’
