Met een grote grijns op zijn gezicht kwam Gerard de Rooy over de finish van de vierde etappe van de Silk Way Rally. De eerste aanblik van de Iveco Powerstar zei genoeg over wat voor soort dag het was geweest tussen Kostanay en Astana: modderig. Martin Kolomy had er net iets minder last van gehad dan De Rooy: de Tsjech was over de 329 kilometer tellende proef 21 seconden sneller.
Hollandse klei is nog minder vet dan de rommel die ze in Kazachstan hebben als het een beetje geregend heeft. Centimeters dikke plakken modder hingen er aan de Iveco van Gerard de Rooy. De lokale organisatie aan de finish had het leger laten komen om met brandweerslangen de auto’s en trucks enigszins schoon te spuiten, zodat ze in elk geval zonder die klompen klei de 300 km verbinding naar Astana konden aanvangen.
Al die zooi op zijn truck vond Gerard de Rooy minder leuk dan het erin rijden. “Ik heb een erg leuke dag gehad”, vertelde de kopman van Petronas Team De Rooy Iveco. “We hebben lekker gespeeld in de modder. Ik ga het nog leuk vinden ook, die blubber.”
Het was opnieuw nat op de special. Net als de eerste dagen in Rusland, regende het ook in Kazachstan. De paden door de weilanden en steppen waren daardoor spekglad geworden en aangezien het spul ook in de profielen van de banden kroop, was het een hele kunst om een voertuig op de weg te houden. De Rooy slaagde daar goed in, al deed hij het in het tweede deel van de proef, na een kleine 44 kilometer verbinding, toch maar wat rustiger aan. “Op het einde van het eerste deel was het al erg nat. Ik was eigenlijk nog verrast dat ze het tweede deel lieten doorgaan. We hadden al een MAZ op z’n kant zien liggen en twee Peugeots; dat was voldoende waarschuwing.”
Juist in dat tweede stuk verloor De Rooy tijd op Kolomy: aan het einde van het eerste deel was de Iveco nog 2 minuten sneller geweest dan de Tatra, aan het eind van het tweede deel was de Tsjech 21 seconden sneller dan de Nederlander. Kolomy nestelde zich daarmee iets steviger aan de leiding van het klassement na vier etappes, maar De Rooy deed wel goede zaken door naar de tweede plaats te stijgen. De drie Kamazzen die voor hem waren gestart, kwamen na hem binnen op een minuut of tien.
Van Genugten verliest meer dan drie uur
Minder goed nieuws was dat Ton van Genugten in het laatste deel van de proef in een greppel reed. Omdat hij moest wachten op zijn Petronas Team De Rooy Iveco-teamgenoten liep Van Genugten meteen al tegen 22 minuten achterstand op. De crash maakte die achterstand alleen maar groter: 3 uur en 31 minuten.
“Het was een rare situatie”, vertelt Van Genugten, eenmaal gearriveerd in het bivak in Astana. “Het ging eigenlijk best goed. Ik reed mijn eigen tempo, maar zonder gek te doen. Er was immers niets te winnen vandaag. Ik reed achter Artur Ardavichus en twee Kamazzen. In een greppel rechts stond de MAZ, dus wij reden de andere kant op, er omheen. De Kamazzen moeten gas bij hebben gegeven en over de greppel heen zijn gesprongen. Ik zag die greppel daardoor pas laat en ging op de rem. We doken er voorover in: vooras 30 centimeter naar achter, reactiestang kapot, de schokbrekers rechts kapot en de voorruit eruit.”
Het repareren kostte de mannen dik drie uur, maar lukte wel, zodat ze uiteindelijk op eigen kracht de finish konden bereiken en de resterende 300 kilometer naar Astana zonder voorruit reden. “Echt balen”, vond Van Genugten. “Als ik nou plankgas had gereden – het was waarschijnlijk niet eens gebeurd als ik dat had gedaan – maar ik reed helemaal niet zo hard, want ik moest achter Artur blijven. Morgen moeten we helemaal achteraan starten. Dan moet er dus wel het gas op om weer een beetje in de buurt van Gerard en Artur te komen.”
