De zwaarste etappe tot nu toe”, beoordeelde Edwin Straver de achtste etappe van de Dakar Rally, de zogeheten Super Ica. Het was niet de afstand van 360 km die het zwaar maakte. Ook niet de duinen. Het feit dat de snelste tien motoren en auto’s en de snelste vijf trucks als een gemengde kopgroep voor de rest uit waren gestart: dat maakte het zwaar.
Doordat er al tien auto’s en vooral ook vijf trucks overheen waren gegaan, was het feshfesh diep omgewoeld. “Het eerste stuk van pakweg 100 km was het alleen maar feshfesh: loodzwaar en nog diep ook. Ik ben een keer gevallen en alleen de ene helft van het stuur stak er nog bovenuit. Verder lag alles diep in het feshfesh gezakt.”
Het uitgraven van de machine vergde nogal wat tijd en energie en maakte dat Straver ook zelf van top tot teen onder het poeder kwam te zitten. “Alles zat onder: mijn helm zat vol, mijn bril zat vol. Ik heb vanaf kilometer 30 tot aan de tankstop op kilometer 166 zonder bril gereden, want het was niet te doen zoveel van die rommel zat erin.”
Nadat hij bij de tankstof zijn bril had kunnen schoonmaken, ging het een stuk soepeler. “Er kwamen een boel grote, maar wel mooie en glooiende duinen daarna. Dat ging goed. Op het laatste stukje feshfesh tot aan de finish heb ik extra voorzichtig gereden.”
Het bracht Straver als tweede Nederlander aan de finish, op een achterstand van 1.42.22 van de winnaar. In het klassement staat hij nu 35ste, maar in het Originals-klassement bezet hij nu de tweede plaats achter Mark Tielemans.
