Halverwege de proef van 486 kilometer vroeg Adwin Hoondert al aan navigator Jac Gillis hoe ver het nog was. De zevende etappe van de Africa Eco Race was een heel eind, vond de Zeeuwse coureur. Vijf uur en veertig minuten zat hij achter het stuur. Dat was goed voor de zesde tijd bij de trucks en de twintigste algemeen.
De etappe van en naar het bivak bij Chami had een boel variatie in zich, maar was uiteindelijk toch weer heel snel. “Wij hebben een gemiddelde van 85 km/u”, rekende Hoondert voor. “Haal daar de stukken met duinen vanaf en je weet het wel. Op die snelle stukken komen we topsnelheid tekort. Ik had de hele tijd een Belg om me heen zwermen, maar ik kon hem net niet bijhouden of er voorbij. Laat maar gaan dan. In de duinen kwamen we hem weer tegen.”
Een paar kleine duinenpartijen kende de etappe. “Niet van dien aard dat je zegt ‘poehpoeh’, maar wel dusdanig dat je goed moest opletten, want je butst van de ene kant naar de andere. De kunst was om een goede flow te vinden. Dat is best aardig gelukt.”
In het laatste deel van de etappe kwam Hoondert nog een aantal verraderlijke stukken tegen, “waar je je naar kon vergissen met de navigatie. Eén keer per ongeluk rechtdoor rijden en je was aan het dwalen. Dat is gelukkig heel redelijk gegaan. En de auto is ook nog heel. Dat is fijn, want vanavond mogen we er niet aan werken. De truck staat in het parc fermé.”
