De tweede etappe van de Dakar Rally was een slagveld in alle categorieën. Bijna tien procent van de motorrijders die zaterdagochtend in Lima op het startpodium stonden, is er op maandagochtend al niet meer bij. Luc van de Huijgevoort kwam echter prima door de lus van 267 kilometer door de duinen bij Pisco, en finishte net buiten de top 100.
Doordat hij in de eerste etappe een waypoint had gemist, kreeg Van de Huijgevoort 2 uur straftijd aan zijn broek. Dat had tot gevolg dat hij de tweede etappe in de achterhoede van start moest. Meestal is het zo dat de motoren als eerste starten, gevolgd door de auto’s en dan de trucks. Maar deze keer vertrokken eerste de auto’s, dan de motoren en daar achter de trucks. “Omdat ik zo ver naar achter startte, had ik al vrij snel de eerste trucks in mijn nek”, vertelde Van de Huijgevoort aan de finish. “Dat is best schrikken. De eerste trucks gaan zo hard, dat is zo’n geweld wat op je af komt.”
Doordat de auto’s eerst waren gestart, kon Van de Huijgevoort goed zien wat een puinhoop het was. “Overal lagen auto’s op hun kop, trucks op hun kant of stonden motorrijders vast. Ik heb zelf een paar vast gezeten in de duinen, maar ik was er toch steeds snel weer uit.”
Het slagveld was een waarschuwing die Van de Huijgevoort ter harte nam, door extra goed op te letten. “Ik heb goed gereden, goed genavigeerd. Het ging best goed en ik heb veel schik gehad. Ik vind het machtig mooi, die duinen en dat zand.”
Nu de rally eenmaal op gang is, heeft Van de Huijgevoort ook de routine te pakken: opstaan, ontbijten, aankleden, motor nalopen, op tijd naar de start, en na afloop van de etappe eten, douchen, spullen in orde maken, roadbook voorbereiden, slapen. “Die routine en dat ritme zijn heel belangrijk, heb ik gemerkt. Er komen zoveel kleine dingen kijken bij een Dakar. Als je één schakeltje vergeet, heb je daar een hele dag narigheid van.”
In het roadbook van de derde etappe zag Van de Huijgevoort al dat die alles bij elkaar 500 kilometer is, met een special van 300 kilometer die begint in het bivak in Pisco. Na de special is er een verbindingsroute van dik 200 kilometer naar het volgende bivak, in San Juan de Marcona
