Tot het moment dat Nigel Walraven zijn dubbele beenbreuk opliep tijdens een race binnen het Duitse IDM, had hij alle races gewonnen. Hij moest noodgedwongen twee races laten schieten en raakte daarmee de leiding in het kampioenschap kwijt. Slechts vijf weken na zijn beenbreuken en operatie wist Walraven weer tweemaal met de Hoegee Suzuki GSX-R 1000R de winst te pakken en naderde daarmee de leider in het kampioenschap op vier punten. Afgelopen weekend zou belangrijk zijn voor de strijd om de titel. Teambaas Oscar Walraven was afwezig in verband met een schouderoperatie, maar teamlid Arie Pieter van der Linde was na lange tijd weer terug en vulde het gat wat Oscar achter liet.
De zaterdag stond weer bomvol gepland met alle OW klassen en de Supercup 1000 klasse had daarin twee korte kwalificaties en de race. Tijdens de eerste kwalificatie was Walraven meteen snel en liet de bovenkant van de tijdenlijst niet meer los. Zijn rondetijden waren heel constant en hij noteerde de snelste tijd van het veld met 1’41.817. Tijdens de tweede kwalificatie lukte het Walraven om het tempo te verhogen en ruim een seconde van zijn tijd te halen (1’40.559). Hiermee had hij de Hoegee Suzuki op pole positie gezet en ruim 1,5 seconde voorsprong genomen op zijn directe concurrent in het kampioenschap.
De OW koningsklasse ‘Supercup 1000’ stond op het einde van de dag gepland en alle andere klassen reden hun races. Hierbij werden de strenge geluidslimieten op Assen soms overschreden. Om boetes te voorkomen, koos de organisatie voor het inkorten van de laatste race. De Supercup 1000 race zou een sprintrace van 6 ronden gaan worden. Voor de altijd goed startende Walraven stond de druk er nu extra op om maximaal te gaan. Er werd gekozen voor zachte Pirelli slickbanden en Walraven zette zijn Hoegee Suzuki na de opwarmronde op de eerste startplek
Na het doven van de lichten was Walraven goed weg en kreeg twee coureurs in zijn kielzog die een aantal ronden bij konden blijven. Na drie ronden moest er één lossen en had hij nog te maken Ricardo Brink. Brink bleef bij Walraven in de slipstream, maar kon niet doorstoten naar de koppositie. Voor Walraven was het lastig om een keuze te maken wat hij moest doen in deze korte race; zijn ritme vasthouden met de kans dat de kop overgenomen zou worden of toch ook verdedigend rijden. Het lukte om de jonge coureur achter zich te houden tot aan de laatste GT bocht. Brink ging bij het uitkomen van de chicane binnendoor, Walraven sprak alle paardenkrachten van de Suzuki aan en wist met 0.058 seconde voorsprong de winst te pakken.
Nigel Walraven:
‘Heel goed weekend, helaas was pa er niet bij, maar heel fijn dat Arie Piet er weer bij was. De kwalificatie ging goed en we konden die extra snelle ronde rijden die we vooraf bedacht hadden. Helaas dat de race ingekort werd. Tijdens de race bleef met name Ricardo kort achter mij en ontstond er een mooi duel waarbij er met respect gestreden werd. Gelukkig heb ik het met een neuslengte kunnen winnen en hebben we de kop in het kampioenschap weer in handen. Nog twee races te gaan en hopelijk kunnen we dan feest vieren met mijn fantastische team en alle geweldige sponsoren die dit allemaal mogelijk maken.’
Door deze winst staat Walraven weer aan kop in het kampioenschap met 21 punten voorsprong op Bryan Schouten. Zaterdag 14 oktober staan de laatste twee races van het seizoen gepland en het team nodigt dan alle sponsoren uit voor een fantastisch VIP arrangement met hopelijk de titel als bekroning van de dag
