Op zo’n 50 kilometer voor het einde van de derde etappe van de Dakar 2017 hield de Toyota van Erik van Loon er ineens mee op. ‘Lage benzinedruk’ gaf de boordcomputer aan. “Ik had eerst niks in de gaten, maar de benzinedruk was dus laag omdat de tank leeg was. Daar sta je dan mooi, in the middle of nowhere.”
De etappe van Tucuman naar Jujuy in het noorden van Argentinië was een slechte dag voor de Toyota-rijders in de top van het klassement. De een na de ander kwam in de problemen, maar één ding hadden ze gemeen: er zat veel te weinig benzine in de tanks. Binnen een kilometer of tien van elkaar kwamen ze stil te staan. “De een wat gunstiger dan de ander”, vertelde Van Loon. “Ik denk dat ik er het slechtst voor stond, met niks of niemand in de buurt te bekennen.”
Uiteindelijk was het Maik Willems die twee liter benzine afstond aan Van Loon. Daarmee kon hij net bij de enigszins bewoonde wereld komen, waar hij nog een paar liter uit een aggregaat kon schrapen waarmee hij de finish kon bereiken. Op 3 uur en 36 minuten achterstand op etappewinnaar Sébastien Loeb kwamen Van Loon en zijn navigator Wouter Rosegaar over de streep. In het klassement tuimelde Van Loon van 9 naar 35. “Dat is meer dan teleurstellend. We hebben nog geen band lek gereden, geen foutje gemaakt. We reden mooie uitslagen en ook in deze etappe hebben we geconcentreerd, netjes strak gereden. En dan sta je ineens stil, niet eens door je eigen schuld, maar door een fout van een ander, en is het hele klassement om zeep.”
Onderweg waren er wel meer dingetjes niet helemaal lekker gegaan. Wouter Rosegaar had op de verbinding en later ook in de proef moeten overgeven (waarschijnlijk door de hoogte) en was bepaald niet fris en fit. Even daarvoor, in het eerste deel van de etappe, deed de airco in de auto het niet en was Van Loon met de Toyota door een onverwachts diepe kuil gestuiterd en door de klap bleef het gaspedaal hangen achter een randje van de bodemplaat. “Allemaal niet schokkend, maar wel een hoop kleine dingetjes waardoor je niet echt lekker in de auto zit. Dat het desondanks nog hartstikke goed ging, zegt ook iets over hoe we bezig waren. Heel zuur dat we dan door zoiets stoms drie uur door de neus geboord krijgen.”
Van Loon is ondanks de tegenslag en de grote teleurstelling niet van plan om op te geven. “De auto staat er piekfijn bij. Er zijn nog best mooie dagklasseringen mogelijk. Het moet nu wel eerst even zakken en een plaats vinden en dan hopen we morgen op beter.”
