Het leek onwaarschijnlijk, gezien het vele stof op het parkoers van de tweede etappe, maar Vick Versteijnen slaagde er toch in om maar liefst vijf plekken goed te maken. Met een keurige 22ste tijd stuurde hij de Scania Torpedo over de vlaktes van de Chaco-regio in Argentinië. “Vasthouden zo en aan de gang blijven”, sprak Versteijnen strijdlustig in het bivak van Tucuman.
Maar weinig trucks slaagden er in om tijd en plaatsen goed te maken in de 284 kilometer lange etappe. Maar waar de een verliest, wint de ander en dat verhaal ging ook op voor het TopTrucks-team. Ze deden er zelf ook genoeg voor. “We hebben toch wat trucks en een heleboel auto’s kunnen inhalen”, vertelde Versteijnen. “Dat was niet zonder risico. Op sommige stukken zag je door het stof helemaal niks. Door naar de boomtoppen te kijken, konden we volgen hoe het pad liep.”
Vertrouwen groeit
Dat hij, nadat koelingsproblemen op de eerste dag hem terug hadden geworpen, toch weer een beetje naar voren had weten te komen, gaf Versteijnen veel vertrouwen. “Vooraan is het veld heel sterk. Er wordt daar zo hard gereden, dat het moeilijk is om daar bij in de buurt te komen. Maar we zijn er toch in geslaagd. Met de nieuwe mensen in de cabine – navigator Tom de Leeuw en monteur Aart Schoones – loopt het ook steeds beter. Dat is erg fijn.”
Van de warmte had Versteijnen niet veel last gehad. “We hebben een waaiertje van tien euro van de Aldi in de cabine gehangen. Dat is de beste investering ooit.” De hoogte in de derde etappe – tot 4900 meter – zou ook geen problemen moeten geven. “Gewoon goed slapen, goed eten, goed drinken en dan komt het allemaal wel in orde. Ik ben vooral benieuwd hoe de auto zich houdt op die hoogte.”
