Livio Loi was niet tevreden met de vijftiende plaats in de Moto3-race van de Dutch TT in Assen. Gezien de felle duels die Loi uitvocht in zijn thuisrace, had hij ook wel wat meer verdiend. De Belgische coureur van RW Racing GP bleef eerlijk en realistisch: “Ik heb het in de openingsfase en in de snelle bochten laten liggen. Het was niet goed genoeg.”

Zoals gewoonlijk was de start van de Moto3 chaotisch. In het gedrang in de eerste bochten verloor Livio Loi een paar posities en dat kostte hem al in een vroeg stadium de aansluiting met de kopgroep. In de tweede groep, bestaande uit zes tot acht rijders, was het rommelig. Er werd voortdurend van positie gewisseld en daardoor werd het gat alleen maar groter, terwijl niemand er echt iets bij won.

Loi weigerde toe te geven en bleef knokken voor een plaats voorin de groep, maar iedere keer als hij een paar plaatsen had goedgemaakt in de eerste sector, verloor hij ze weer verderop op het TT Circuit.

In de laatste ronde wisselde Loi een paar keer van plaats, van 16 naar 15, naar 14 om uiteindelijk als nummer 15 over de streep te gaan op 0,031 achter Maria Herrera, die hem buiten de kerbs nog passeerde. Andrea Migno werd voor een soortgelijke manoeuvre een plaats terug gezet, maar de Spaanse niet, waardoor Loi met een wat bittere nasmaak toch nog één punt in zijn zak kon steken.

Livio Loi – 15 (+ 18,549)

“Het was een heel lastige race en ik ben zeker niet tevreden met het resultaat. De start was best goed, maar ik verloor in de eerste bochten te veel plaatsen. Ik wist dat het moeilijk zou worden om weer in de buurt van de kopgroep te komen. Ik denk dat ik het gat wel had kunnen dichten als de groep meer had samengewerkt, maar iedere keer als ik twee, drie man had ingehaald, kwamen ze me weer voorbij. Vooral in de snelle bochten had ik het moeilijk. Iedereen was te druk bezig voor zijn eigen positie te gaan in plaats van het gat dicht te rijden. Die gevechten maakten het extra moeilijk.

Het is jammer dat vrijdag onze beste dag was. We hadden pech in de kwalificatie – inderdaad bleek dat we een band hadden gekregen met een fout – waardoor we verder naar achter stonden dan mogelijk was. En vanaf die plaats werd ook de race onnodig veel lastiger. Het was een zware dag met zulke hevige duels en één punt is niet genoeg om blij mee te zijn. Maar we konden wel meeknokken en met toch nog een puntje finishen.”